ZIN in (Samen)leven!

Wat houd samen leven in? Is dat wel even makkelijk? Kunnen wij dat?

Wat is belangrijk voor jou? Welk voorwerp vind jij zinvol aan jouw leven? Wat kan je echt niet missen?


Ik heb drie voorwerpen die belangrijk zijn voor me en zin geven aan mijn leven hierbij een woordje uitleg.
De mol: Moffel genaamd dit is een mol handpop uit de bekende serie Koekeloere. ik werk heel graag met deze handpop bij de kleuters omdat ik ze net iets meer betrokken heb bij een activiteit.

De ketting: deze ketting heb ik van mijn oma geërfd en deze ketting betekend heel veel voor me, deze ketting verbind met  haar nog. Het is het enige die ik nog heb van haar.

De olifant: deze kreeg ik van  een heel goede vriend voor mijn verjaardag en betekend dus heel veel voor me.

Ik kies als belangrijk voorwerp de ketting omdat ik verbondenheid zinvol vind in mijn leven. Samen zijn en samen werken aan een betere wereld het kan melig klinken maar het is wel een feit.

Daarom heb ik nog iets dat ik zinvol vind aan mijn leven iets waarop ik trots ben en ik niet als voorwerp beschouw maar wel als een daad. Die ook naar verbondenheid staat althans voor mij. Ik ben nog maar begonnen en moet nog heel veel leren maar heb het grootse respect voor het Rode Kruis en ben heel blij en trots dat ik een deel kan maken van deze fantastische organisatie die zich dagelijks overal ter wereld inzet voor een ander.



Je kan dus uitmaken dat mensen helpen en met mensen omgaan een deel uitmaakt van mijn leven. Dit geeft mijn leven betekenis.
Dit geeft dus de zin aan mijn leven. Dit is wat ik wil doen. Ik hoop ooit dat ik mee op de ambulance kan staan en zo nog veel meer kan bijleren.

Ik geloof altijd in het goede van de mens en soms kan dit ook wel nadelig uitkomen maar ik leer mijn lessen eruit.

Dus je kan zeggen dat deze dingen mij de zin aan het leven geven.
Mocht me me vorig jaar deze vraag gesteld hebben dan was mijn antwoord anders, iets materialistischer. Ik wil niet meer zo zijn om mooi in dat lijntje te lopen met al de rest. Ik wil een bijdrage hebben aan de maatschappij iets doen. Helaas wordt je hierdoor scheef bekeken.

Ik beschouw mezelf niet als gelovig, toch niet de versie die elke week braaf naar de mis gaat.
Ik geloof in iets maar kan niet zeggen wat. Ik ben dus een ietsist.

Ik maakte via de PKG schaal een test om mijn geloof te meten.




Hierin zie je dat ik bij het postkritisch geloof sta. Ik sluit dus het meeste aan hierbij

Toen ik de oefening maakte op de Katholieke Dialoogschool dan kwam ik tot dit resultaat. Het blijkt dus duidelijk dat ik tot het Post-Kritisch geloof behoor. Dit klopt wel behoorlijk ik ben altijd enorm kritisch met zowat elk geloof. Maar ik ga toch wel graag op zoek naar antwoorden en vraag me soms af of er verklaringen zijn voor bepaalde zaken die niet wetenschappelijk te verklaren zijn. Deze test klopt dus wel volledig voor mij.

Maar de PKG schaal is dus wel iets wat moeilijk te snappen is. Deze video verduidelijkt dus wat meer.


Wat is voor mij dan een god?

Eerlijk voor mij alles en niets. It's as simple as that. zoals ik hierboven al reeds beschreef.


Lied Horizon


Het lied sprak me wel wat aan, het deed me wat denken aan wall-E het robotje uit een disney pixar film. Ook daar is de wereld helemaal verwoest door de mensen. Er leeft ook 1 robot helemaal alleen, alle hoop lijkt verloren tot hij een andere robot tegen komt, in het filmpje is dit een vlinder de vlinder leid hem toch naar geluk maar het toont aan de het pad tot geluk helemaal niet makkelijk is. Je hebt doorzetting nodig om je doel te bereiken.


De zanger probeert in zijn tekst toch wel duidelijk te maken dat het leven niet makkelijk is, we krijgen op ons pad steeds meer problemen naarmate we ouder worden. 

Wat is geluk?



Ik heb eerst naar het filmpje gekeken, er waren telkens verschillende mensen uit verschillende landen. Ze kregen allen dezelfde vraag: ‘ Wat is geluk?’

Alle antwoorden waren anders, maar kwamen op hetzelfde neer…

Geluk is niet iets wat je zoeken moet, het is iets dat je overkomt.
Maar tegenwoordig is het moeilijk gelukkig te zijn… we willen altijd maar meer en meer. Dit komt door prestatie druk van onze omgeving.

Voor mij omvat geluk geen materiële  zaken. Voor mij is dit een goede gezondheid, vrienden, een huis en voedsel en een goede educatie. Ik hecht me meer aan de kleine dingen in het leven. Helpen met het RK is daar een belangrijk onderdeel van geworden. 


Ik denk dat we best dankbaar mogen zijn met wat we hebben en dit ook mogen uiten naar onze ouders toe. Een simpele danku is al genoeg.

We noemen geluk alles we noemen het liefde, God,...wat het ook is is een prachtig lied van Stef Bos.
Wat of wie brengt jou geluk? 

 

Al vind ik dat we nog steeds blind zijn om te zien wat wij allemaal hebben, hoe goed het hier werkelijk is. Wij leven in een maatschappij die steeds meer wil en ook een hogere druk hiervan opgelegd. 

Hoe geloven binnenin onderwijs 
In de lerarenopleiding zijn wij binnen in de katholieke gemeenschap er van overtuigd dat geloof belangrijk is. Dit is ook de visie van katholieke Dialoogschool. Wij gaan in dialoog met de verschillende geloven en culturen maar hechten belang aan onze normen en waarden die we meegeven via het onderwijs.

Mocht je interesse hebben om hierover meer te weten te komen kan je altijd op de volgende site terecht. https://www.kuleuven.be/thomas/page/dialoogschool/

Het geloof is dus ook wel een deel met vallen en opstaan. Soms zijn we kwaad voor al het onrecht in de wereld. Soms ook niet. We kunnen blij zijn met alle schoonheden die de natuur ons bied maar teven kwaad zijn dat wij deze wereldwijd aan het kapot maken zijn.

Geloven in God en geloven in de Ander. We spreken er niet gemakkelijk over, maar het is wezenlijk in ons leven. Kunnen we toegeven dat we het ook niet altijd weten? Mogen we zoeken? Is dat niet wat geloven mee maakt?

Ik zelf ben van mening dat we zeker in ons onderwijs het katholieke geloof mogen meegeven maar niet meer kunnen afdwingen alsof alles oke is en de wereld een prachtige toverbal is. Dat is het niet, geloof is voor iedereen anders en ieder moet zijn pad daarop bewandelen.

Laat zeker jullie mening na,







Wat geeft zin aan mijn leven?



Joske & Sis

Tijdens de les van Zin in (samen)leven, kregen we de opdracht om een belangrijk voorwerp mee te nemen. Een belangrijk voorwerp vinden was voor mij helemaal niet moeilijk. Mijn muis Joske, zou de volgende les met mij meegaan, maar Joske zou Joske niet zijn zonder Sis die minstens even belangrijk is. Dus fietste ik die dag naar school met mijn twee muizen in mijn rugzak.

Ze zijn enorm belangrijk voor mij, en ze brengen geluk. Bij elke belangrijke gebeurtenis zijn ze erbij; examens op school, KVB3, klimlessen, klimwedstrijden…

Zowel Joske en Sis zijn vernoemd naar mensen naar wie ik opkijk, en die voor mij heel belangrijk zijn namelijk Joost (Joske) en Siska (sis).



Mountains are the cathedrals where I practice my religion

Deze quote van A. Boukreev, vat eigenlijk samen wat geloven voor mij betekent.
Ik ben verliefd op de bergen en dan nog het meest op die die je kan beklimmen, ik heb er intussen vijf op de teller staan (Mittaghorn (3143m), Jegihorn (3206m) (2x), Allalinhorn (4027m) en Ben Nevis (1345m)) en er blijven er bijkomen.
Ik geloof niet echt in een God, of toch niet in de God die allesoverheersend is, maar ik geloof wel dat er iets is.
Telkens als er iets speciaals gebeurd of staan op de top, dan denk ik wel eens aan mijn meter, want ik weet zeker dat zij daar ook voor iets tussen zit. 



Climbing is my relegion

Klimmen is mijn ‘geloof’ en geeft zin aan mijn leven. Het houdt me scherp en herinnert me er aan hoe kostbaar de kleine dingen in het leven zijn. Als mensen mij weer eens gek verklaren omdat ik (in hun ogen) gevaarlijke dingen doe (die in mijn ogen de normaalste van de wereld zijn) kan ik alleen maar lachen en zeggen, het is wat ik graag doe, net zoals een ander graag zwemt. Het doet mij niet alleen denken aan hoe kostbaar de kleine dingen in het leven zijn, maar ook hoe belangrijk de natuur voor mij is, en dat we niet moeten doorgaan zoals we bezig zijn als we nog 100 jaar willen klimmen/leven.

Voor mij is niet het belangrijkste om een route uit te klimmen (in een keer), het is belangrijk om plezier te hebben, en het is altijd leuk om de top te halen, maar het is veel belangrijker om veilig weer beneden te geraken. Daarom ook de quote: “the best climber is the one who’s having the most fun”.

Op 28 oktober klom ik mijn eerste officiële wedstrijd. Tijdens de eerste selectie ging alles vlot, ik topte de route in minder dan 3 minuten. De tweede route was er eentje vol voetwissels, door er één te missen viel ik er 3m voor de top uit. Ik was enorm teleurgesteld, maar nu ik er zo op terugkijk kan ik het alleen maar zien als een verrijking, een kans om uit te leren.

Binnenkort (op 18 november) is de tweede wedstrijd, en dankzij de eerste wedstrijd weet ik nu waar ik nog meer op moet letten.



UPDATE! 
Nu ik de tweede manche wedstrijd achter de rug heb, kan ik met trots zeggen dat ik de derde ben geworden in mijn categorie. Voor de eerste keer in mijn leven mocht ik op het podium staan. Dit doet me nog meer beseffen dat met een beetje doorzettingsvermogen je heel ver kan komen.


Geluk

Wat is geluk? Stel deze vraag aan 100 mensen en je krijgt 100 verschillende antwoorden.

Voor de een is geluk iets heel kleins voor een ander iets gigantisch. Het mooie aan geluk is, is dat het zo divers is. Overal ter wereld denken mensen anders over geluk.

Volgens een vrouw uit Bolivië is geluk met geen enkel woord te beschrijven. Voor iemand uit Argentinië is geluk dan weer iets allesomvattend.

Een man uit Italië zegt dan weer dat geluk iets nieuws vinden is in de dingen die je dagelijks doet, daarin kan ik me wel vinden. Als je elke dag eens op een andere manier kijkt naar de dingen die je als gewoon ervaart, ontdek je al snel dat dat niet voor iedereen ‘gewoon’ is.

Wat als je elke dag zou zeggen dat er iets fantastisch gaat gebeuren? En hoe weet je dan of dit al gebeurd is?

Voor sommigen is geluk zelfs zo simpel als goed gehumeurd opstaan.

Geluk is iets dat iedereen op zijn manier beleeft, iets wat uniek is en iedereen kan het vinden, alleen moet de een soms wat langer zoeken dan de ander.


Ik vind mijn geluk in … klimmen, wat anders? Ik kan daar echt van genieten. De top bereiken, een route in een keer toppen, een hoger niveau halen, voor de eerste keer in mijn leven op een podium staan tijdens een wedstrijd, een route met overhang uitklimmen, daar wordt ik gelukkig van.

Je kan het volledige filmpje bekijken via volgende link: https://vimeo.com/18263144









Stef Boss, Wat het ook is.




Stef Boss schreef vele liedjes, een daarvan is ‘Wat het ook is’. De invulling van die ‘wat’, is volledig aan jou. Is het geluk? Is het geloof? Of is het misschien iemand?

Voor mij is die 'wat', geluk, iedereen ervaart geluk anders. In het liedje wordt geluk omschreven als ‘een wolk aan de hemel’ of ‘een vallende ster’.



Wat geluk voor jou is, hangt volledig van jezelf af.




 

Horizon, Tourist leMC

Iedereen heeft het wel al eens gehoord, ‘Horizon’ van Tourist leMC.

Maar heb je ooit al eens stil gestaan bij de tekst?
Om eerlijk te zijn, ik ook niet. Dus besloot ik dat toch eens te doen.
Zo ontdekte ik dat hij in zijn liedje schrijft dat hij af vraagt of je nog kan geloven. Wat er morgen komt, en of het beter zal zijn dan vandaag.
Muziek helpt hem, om zijn weg te vinden naar de HORIZON.

Nu ik de tekst eens gelezen heb, begrijp ik het liedje, en wat hij ermee bedoelt.

Op zoek naar de zin van het leven, De Horizon. Iedereen doet dit op zijn manier, en vindt vroeg of laat zijn Horizon.






Met vallen en opstaan


Ik bekeek ‘met vallen en opstaan’, het verhaal van Niels. Nadat een vriend van de harmonie naast hem overreden werd door een auto en daarbij beide benen verloor, is hij anders beginnen nadenken over zijn Christelijke inspiratie.

Op een gegeven moment beschrijft hij wat er gebeurt is en zegt hij dat hij zich afvraagt waar God op dat moment was.

Hier kan ik me wel in vinden. Als er een God is, waar is hij dan op momenten dat je hem nodig hebt?

“Het geloof verandert je manier waarop je naar de mensen kijkt”.

Ook hier kan ik me wel in vinden. Je visie op de mens wordt op veel manieren beïnvloed, je geloof is daar één van.

Niels' volledige verhaal kan je bekijken via volgende link: www.checkpointtv.be/v/met-vallen-en-opstaan/






Don Bosco gelooft


In het filmpje vertellen Marie, Bruno, Rien en Stef (alleen tweede vraag) wat voor hen geloven is en hoe ze hun geloof een plek proberen te geven in hun werk met jongeren.

Ikzelf kan mezelf het meest vinden in de reactie van Marie. Voor mij is het belangrijk om te weten dat er iemand is, die -no matter what- altijd voor je klaar staat. Zelf probeer ik ook klaar te staan en er te zijn voor anderen die het nodig hebben.
Persoonlijk vind ik dit een heel mooi filmpje, omdat dit leerkrachten zijn die een concrete en duidelijke omschrijving geven, van wat geloven voor hen is.

Hieronder kun je een klein stukje lezen, het volledige filmpje kan je terug vinden via deze link https://www.youtube.com/watch?v=nBp9vrp_E20 of onderaan deze post.

Wat is geloven voor:



Marie, opvoedster: “Ik heb er nood aan te weten dat er altijd iemand voor mij is. Iemand die altijd voor mij klaarstaat. Die mij altijd kan helpen, ook al sta ik er eigenlijk helemaal alleen voor. Dat is voor mij geloven. Geloven is voor mij ook een manier van leven eigenlijk. Ik ben Christelijk, maar voor mij is het niet belangrijk wat ik ben, qua overtuiging, maar eerder, hoe beleef ik dat, hoe ga ik daarmee om?”



Bruno, adjunct-directeur: “Voor mij betekent geloven: vaste grond hebben onder de voeten. Je gaat soms het gevoel hebben dat je er helemaal alleen voor staat, dat er niemand meer is die bij je is, die om je geeft. Dan heb je nog altijd het geluk als gelovige om te mogen ervaren dat die ene er nog steeds is; God. Dat geeft zodanig veel kracht dat je naar andere mensen toe kan stappen en dingen doen, die voordien onmogelijk zou geacht hebben.” 





Rien, leerkracht: “Ik probeer eigenlijk een beetje te doen zoals Jezus doet. Door er te zijn voor andere mensen, door hen ook mee te dragen, te ondersteunen als dat nodig is. Dan wil ik ook gerust mezelf even aan de kant zetten en die andere mensen voorrang geven.”












PKG-schaal




De PKG-schaal of Post-Kritische Geloofsschaal is een instrument om in kaart te brengen hoe mensen omgaan met levensbeschouwing.



Uit mijn PKG-schaal kwam het resultaat: symbolisch ongeloof (relativisme).



Ik denk wel dat dit klopt. De uitspraken over God, zijn volgens mij relatief, en bovendien bepaald door de tijd waarin ze geformuleerd zijn. Ik koester ook geen uitgesproken positieve of negatieve gevoelens over godsdienst.



Voor mij is God een mogelijkheid, zoals er vele andere zijn. Maar ik ben wel tolerant tegenover religie en ik sta er ook voor open.


Ik vraag mij soms wel af of de Bijbel of de wetenschap nu eigenlijk gelijk heeft over het ontstaan van de wereld, maar dit is iets waar we het antwoord nooit op zullen weten, en de antwoorden die er zijn, zijn heel verdeeld.

Andere resultaten van de PKG-schaal kunnen zijn:
-      Letterlijk geloof

-      Letterlijk ongeloof (= externe kritiek)

-      Symbolisch geloof (= post-kritisch = 2e naïviteit)

-      Symbolisch ongeloof = relativisme


Meer info over de PKG-schaal, krijg je in onderstaand filmpje.



In dit filmpje wordt de post-kritische geloofsschaal nog eens uitgebreid besproken door professor Dirk Hutsebout.



Wil je zelf ook eens zien hoe je omgaat met levensbeschouwing, dan kan je deze test ook zelf eens afleggen. Je vindt de test terug via: https://www.kuleuven.be/thomas/page/dialoogschool-identiteitsonderzoek/






Verwerking bij de PKG-schaal


Na de bespreking van de PKG-schaal in de les, volgde nog een verwerking aan de hand van verschillende stellingen.

Het leven is zo complex, zo ingewikkeld ontworpen. Dat kan niet anders dan ontworpen zijn door een Schepper.
Ik denk dat het leven op zich niet complex is of ingewikkeld ontworpen, wij zijn het die het complex maken.
Als ik echt gelovig zou denken, zou ik ook zeggen dat de Schepper het leven niet zo ontworpen heeft, maar dat we daar zelf voor gezorgd hebben.

Ik maak mijn eigen keuze uit de menukaart van de verschillende religieuze tradities en op deze wijze stel ik mijn eigen hemelse hutsepot samen, bewust of onbewust.
Hier ben ik het helemaal mee eens. Ik ben niet de persoon die zo’n vooropgesteld ‘menu’ volgt. Ik bepaal liever zelf wat ik geloof en hoe ik dat doe. Dit gebeurd deels bewust (bij speciale gebeurtenissen) en deels onbewust.

In de wereld is van alles mis, daarom kan ik niet geloven in een almachtige God.
In de wereld is inderdaad van alles mis, maar of dat nu de schuld van God is, dat zou ik nu niet direct zeggen. Ik denk niet dat het zijn bedoeling was om zo’n wereld te maken.

Godsdienst is een agressief makende drug die de grendels van het persoonlijk geweten opzij schuift waardoor mensen tot alles in staat zijn. 
Mensen maken van godsdienst een agressief makende drug, denk maar aan IS en andere terreurgroepen die doden in naam van God. Gelukkig is godsdienst voor vele mensen nog iets positief, iets waar ze kracht uit halen.

Er zou veel meer vrede zijn mochten alle godsdiensten versmelten tot één.
Hier ben ik niet mee akkoord. Als iedereen een beetje verdraagzamer zou zijn, en elkaars geloof zou respecteren, dan pas zou er veel meer vrede zijn.



1 opmerking:

  1. Merel, leuk om te lezen dat je meetje er nog altijd is bij speciale momenten. Ze zal er altijd zijn en je helpen om jouw dromen te bereiken

    BeantwoordenVerwijderen