Wat is goed in onze samenleving?

Wat is goed in onze samen leving? Wat is slecht?
Ieder heeft hierop een andere mening. Een andere visie weleens waar.

Maar hoe zit het met onze kinderen hoe zien zij alles? Een deel wat wij ons kinderen meegeven is 'nurture' dus de opvoeding die wij meegeven met onze visie op.
Maar kinderen hebben dus ook een aangeboren aanleg 'Nature' en dit is dus zoals het woord zegt van nature aanwezig.

Kinderen doen altijd de volwassenen na omdat zij als rolmodel nu eenmaal worden gezien

In schoolverband hebben wij als leerkracht dus ook een voorbeeldfunctie. 

Wij moeten hen het goede voorbeeld geven

. Als je kijkt in het filmpje wordt het slechte aangeleerd… dit kan dus helemaal niet.

 

Het is dus onze verantwoordelijkheid dat wij onze kinderen een goede basis meegeven. 

Hoe kunnen we mensen stimuleren het goede dan te doen? 

Eigenlijk kunnen we dat niet want ieder is verantwoordelijk voor zichzelf. 

Maar als je zelf een deeltje kan meedragen in de maatschappij is dat wel al goed.

Casus: Nederlands verplicht op de speelplaats?

http://www.klasse.be/archief/nederlands-verplicht-op-de-speelplaats/

Mijn mening

Persoonlijk vind ik dit wel wat overdreven, ik vind dt het kind zich thuis moet voelen op school anders volgt er alleen maar negatief gedrag. Maar ik ben dan wel van mening dat ze ook de Nederlandse taal moeten beheersen. Er moet een soort evenwicht zijn. Ik vind dat sancties dit alleen maar iets negatief maken voor de kinderen. We leven nu eenmaal in een maatschappij met diversiteit. Ik vind dat enkel in de klas dit een Must is.

Mening van anderen

Ik begrijp dat hier zwaar aan wordt getild maar het is nu eenmaal een maatschappij met diversiteit daar kan je niet omheen.

Toepassen op het ethisch model

 

Twee voorwaarden:
Grondhouding

•  Echtheid : Iedereen moet zichzelf kunnen zijn, ook onze taal is een deel van onze identiteit, wie zijn wij om dit af te nemen.
• Empathie: Ik begrijp dat je op school en zeker een Nederlandse school, Nederlands moet praten, zeker omdat in België dit de spreektaal is en dit dus wel belangrijk is.
• Aanvaarding: Ik vind dat ieder mens zijn taal mag spreken en gebruiken, je kan moeilijk een kind dit verbieden. 

Dialoog voeren met de betrokkenen

Worden de ouders hierbij betrokken? Ik vind dat de ouders hierbij nauw moeten worden betrokken als de school wil dat er enkel Nederlands mag worden gesproken op de speelplaats. Ik vind dat de ouders ook hun inbreng mogen hebben wat vinden zijn van de sancties, hoe zien zij een oplossing? 

Vier aandachtspunten:
De situatie analyseren
Respecteren  ze het kind? Wordt er rekening gehouden met diversiteit? Waarom taalstraffen? Gaan de ouders akkoord?

Handelingsmogelijkheden onderzoeken
Mogelijke opties:

• Kind respecteren à moedertaal is toegestaan tijdens de speeltijd
• Nederlands enkel in de klas spreken à speeltijd is tijd om moedertaal te spreken
• Nederland in klas en op de speelplaats
• Sancties als er op speelplaats andere taal wordt gesproken 

Motieven verhelderen

Respect identiteit : ze voelen zich thuis doordat ze gerespecteerd worden.

Nederland in de klas: in klasverband wordt er Nederlands gesproken, maar ze zijn vrij hun moedertaal op de speelplaats te spreken.

Overal op de school is de voertaal Nederland, het kind word dus niet gerespecteerd

Sancties à het kind houd zich niet aan de regels en krijgt als volgt straf. 

Effecten inschatten op de gekozen optie

Ik kies om het kind te respecteren, maar in de klas is de voertaal wel Nederlands.

Effecten op korte termijn:

·         het kind voelt zich thuis

·         Ze leren Nederlands spreken

·         De kinderen leren ook andere talen kennen.

 Effecten op lange termijn:

• ze praten geen Nederlands op de speelplaats
• ze kunnen soms in de klas nog eens zich vergissen en per ongeluk hun taal spreken
• ze leren niet zulke mooie woorden aan op de speelplaats

Kern van de ethische reflectie: 3 evaluatiemomenten
Evaluatiemoment: intuïties uitspreken
De taal moet worden gerespecteerd op school, het kind moet zich geborgen voelen op school.

Evaluatiemoment: normen verduidelijken

Het kind wordt gerespecteerd ookal spreekt het een andere taal.
Evaluatiemoment: waarden evalueren
De school moet het kind respecteren. Dit is voor mij een zeer belangrijke waarde

Ethische dilemma's

Bij een ethisch dilemma weet je niet precies wat de juiste beslissing is, er komen in deze dilemma's twee waarden aan bod, die met elkaar botsen.

Eerste dilemma

Op een treinspoor liggen er mensen vastgebonden, je kent niemand hiervan. Trek je aan de hendel sterft er 1 person doe je dit niet steren er 5. 

Ik zou niet trekken, uiteindelijk heb ik hiermee niets te zien. Ik kan niet uitmaken wie het verdient van de sterven en wie niet. Als ik trek heb ik een moord op mij geweten doe ik dit niet heb ik niets verkeerd gedaan.

Tweede dilemma

Weerderom 5 personen liggen vastgebonden. Duw ik de dikke persoon van de brug dan sterft alleen die persoon. Je kent niemand van deze personen.

Ook hier moei ik me niet in, ik doe niets dan heb ik niets op me geweten. Uiteindelijk heb ik ze niet vastgebonden op het spoor. 

Ethische vragen

Tijdens de les werd er nagedacht over wat er goed is in onze samenleving, en behandelden we enkele ethische vragen.

“Heeft een leerkracht zwijgplicht als een leerling hem/haar iets in vertrouwen vertelt?”

Ik vind in zekere zin wel. Als het over iets gaat, waar de leerkracht de leerling bij kan helpen, als het echter iets is, waar ze niet alleen over kan beslissen  moet de directeur ingelicht worden.

“Mogen interim-bureaus allochtone mensen weigeren indien een werkgever te kennen gaf dat hij niet wil werken met allochtonen?”

Neen, dit is pure discriminatie. Allochtone mensen verdienen evenveel kansen als niet-allochtonen.

“Moeten moslimkinderen, getuigen van Jehova het sinterklaasfeest meevieren?”

Ik vind dit niet verplicht, zeker niet als het in een vrije basisschool is. Wat wel belangrijk is voor mij dat deze kinderen respect hebben voor de kinderen die het wel vieren.

“Mogen sigaretten verkocht worden aan -16-jarigen?”

Neen, ten eerste is dit tegen de wet. En ten tweede, eigenlijk zouden sigaretten aan niemand verkocht mogen worden. Ik vind dat -16-jarigen de gevolgen van roken nog niet genoeg kunnen overzien om al legaal sigaretten te mogen kopen. Daarom vind ik het ook helemaal niet verantwoord dat sommige nachtwinkels en krantenwinkels deze wet toch negeren.

Ethische dilemma’s

In een ethisch dilemma gaat het over wat goed of fout is? Wat is de juiste beslissing?

Een van de meest bekende ethische dilemma’s zijn de mensen op de treinsporen.

Je ziet een trein waarvan de remmen niet meer werken, een beetje verder zie je vijf vastgebonden mensen op het ene spoor, en één op het ander spoor. Jij bevindt je bij de wisselschakelaar. Als je niets doet dan rijdt de trein door, en worden 5 mensen doodgereden, zo niet, één. Wat doe je?

Ik zou de wisselschakelaar gebruiken, liever schuldig aan de dood van een persoon, dan de rest van mijn leven met schuldgevoelens zitten omdat ik niets heb gedaan.

We kunnen dit dilemma ook nog op een andere manier stellen. Opnieuw dezelfde situatie met de trein, maar nu roepen de vijf vastgebonden mensen allemaal: “wij zijn bereid ons leven te geven voor de ander. Jij staat nog steeds bij de schakelaar. Wat doe je?

In deze situatie zou ik de schakelaar niet gebruiken. Hier maken de anderen de keuze makkelijker. Als ik de schakelaar toch zou gebruiken zouden zij zich waarschijnlijk ook schuldig voelen, omdat ze zich wilden opofferen.

We veranderen de situatie opnieuw een beetje. Opnieuw dezelfde situatie, maar deze keer zit het verschil hem in de personen. De vijf personen op het ene spoor zijn allemaal onbekenden, je kent ze van haar noch pluimen. Maar, de persoon op het andere spoor is een bekende (familielid, geliefde). Wat doe je?

Ik zou de schakelaar niet gebruiken en de bekende persoon sparen. Ik zou het mezelf nooit vergeven als ik een familielid zou laten sterven terwijl ik wel degelijk iets kon doen. 

Wat zou je doen als de ene persoon op het spoor je grootste vijand is en de anderen onbekenden?

In deze situatie zou ik de schakelaar gebruiken. Ook al ken ik de vijf anderen niet, misschien hebben zij kinderen, een vrouw. Liever verantwoordelijk voor de dood van mijn vijand dan voor vijf onschuldige mensen.

Dezelfde situatie geldt ook hier, de vijf mensen liggen vastgebonden op het spoor, het zijn allemaal onbekenden. Op de voetgangersbrug staat een dikke man. Als je de man naar beneden duwt, is hij de enige die sterft. Denk in deze situatie als een robot.

Een robot heeft geen gevoelens, dus als ik in deze situatie moet denken en functioneren als robot doe ik niets.

Het laatste scenario is dat van de zware rugzak. Er liggen opnieuw vijf mensen op het spoor. Jij staat op de voetgangersbrug, er is geen dikke man om op de sporen te duwen. Zelf sta je met een zware rugzak in het midden van de brug. Het gewicht van jezelf en dat van de rugzak kan de trein stoppen. Als je springt, sterf jij, maar de anderen zullen het overleven.

In deze situatie zou ik springen. Het is één of vijf, voor mij is de beslissing dan snel gemaakt.

Meer informatie omtrent ethische dilemma’s en nog enkele dilemma’s vind je op de site van Stephan Wetzels, via volgende link: www.stephanwetzels.nl/een-beroep-op-morele-intuitie-ethische-gedachte-experimenten-op-de-grens-van-leven-en-dood/

Is de verantwoordelijkheid van mensen ruimer dan enkel voor het eigen leven?

Ik vind dat de mens voor veel meer verantwoordelijk is dan alleen zichzelf.

Mensen zijn ten eerste verantwoordelijk voor hun daden die ze vrij en bewust gepleegd hebben. Simpel uitgelegd: de daden zie ze met hun volle verstand gepleegd hebben.

Je hoorde wel al eens dat een misdadiger ontoerekeningsvatbaar is verklaard, en dus niet verantwoordelijk werd gesteld voor de gepleegde daad. De misdaad werd in dit geval dus niet bewust gepleegd.

Ikzelf vindt dat ook al ben je ontoerekeningsvatbaar verklaard, je toch de verantwoordelijkheid moet dragen voor je daad/daden. Hoe klein de misdaad ook was, ik vind dat je verantwoordelijk bent.

Nog een vorm van verantwoordelijkheid is het bewust niet doen van wat je wel zou moeten doen.

Mensen zijn in dit geval niet verantwoordelijk omdat ze iets misdaan hebben, maar wel omdat ze iets niet gedaan hebben.

Een voorbeeld om te verduidelijken: Je ziet een jongen een andere jongen bont en blauw slaan, en daarna voor dood achterlaten. Als jij daar gewoon staat te kijken, en niets doet (bijvoorbeeld een ambulance bellen, eerste hulp bieden), kan je schuldig bevonden worden aan verzuim. Verzuim betekent in dit geval ‘iets niet doen wat wel van je verwacht wordt’.

Dat je niets doet als de ene jongen de ander in elkaar slaat kan ik nog begrijpen, maar ik vind wel dat je op zijn minst een ambulance moet bellen en bij de jongen kunt wachten tot die er is. Niets doen en hem zo laten liggen is volgens mij heel onmenselijk.

Mensen zijn ook verantwoordelijk door betrokkenheid. Eenvoudig uitgelegd: mensen die niets gedaan hebben, zullen zich toch verantwoordelijk voelen, gewoon omdat ze bij de zaak betrokken waren.

Ook hier kan een voorbeeld van gegeven worden. Een 14-jarige heeft een misdrijf gepleegd. De ouders wisten van niets en kregen achteraf te horen wat er gebeurd is. Dan zijn de ouders toch verantwoordelijk. Want als ouder ben je verantwoordelijk voor de daden van je minderjarig kind. Ook al is de ouder niet schuldig, hij/zij zal zich toch verantwoordelijk voelen.

Ouders zijn verantwoordelijk voor hun kinderen, daarmee ga ik akkoord, maar ik ga niet akkoord dat ouders verantwoordelijk zijn voor de daden die hun kind stelt. En dan met name criminele daden, het kind heeft dit volledig zelf in de hand (behalve in heel uitzonderlijke situaties dan), en ik vind dat het daar dan ook zelf voor moet opdraaien.

De laatste vorm is verantwoordelijkheid voor het appel van de ander. We kunnen het appel zien als een ‘roep om hulp’. Als medemens besef je dan dat je de verantwoordelijkheid draagt de ander te helpen.

We nemen er opnieuw het voorbeeld bij van de twee jongens. In dit geval gaat er een appel uit van de in elkaar geslagen jongen en besef je dat je verantwoordelijk bent om je jongen te helpen.

Ikzelf vindt dat je moet helpen als je iemand op straat ziet liggen. Elke persoon die een beetje mens is, zal volgens mij wel stoppen en helpen. We kunnen dit zien als een morele plicht.

Deze week was de eerste aflevering van ‘mij overkomt het niet’. Een programma dat hier volgens mij wel bij aansluit.

In deze aflevering werd het verhaal verteld van Merel, die in een moment van onoplettendheid in de vijver is gevallen en verdronken. De ouders blijven alleen achter.

Via onderstaande link kan je een klein stukje van de aflevering bekijken.

https://www.een.be/mij-overkomt-het-niet/zoveel-liefde-moeten-missen-dat-is-pijnlijk 

De volledige aflevering is te bekijken via de site van vrtNU.

Wat stimuleert mensen het goede te doen?

Enerzijds worden mensen gestimuleerd door normen anderzijds door waarden. Normen zijn ongeschreven wetten en vertellen je hoe je je moet gedragen in bepaalde situaties. Een voorbeeld van een norm is ‘ladies first’. Waarden zijn idealen en drukken uit wat van waarde is, wat goed is voor de mens. Een waarde kan bijvoorbeeld respect hebben zijn.

De 10 geboden/leefregels

In onderstaand filmpje worden de 10 geboden (in het filmpje leefregels) uitgelegd op een manier die zelfs kinderen begrijpen.

Vooral de tweede vindt ik belangrijk: “Maak van mij maar geen beeld. Dit zou nooit precies zo zijn als ik ben.”.

We kunnen kinderen niet vormen naar ons beeld van het kind.

Ik vind dat iedereen zichzelf moet kunnen zijn en niets of niemand zou daar ook maar iets aan mogen veranderen.

Laat kinderen zijn wie ze zijn en heb respect voor hun eigen kleine persoontje en karakter.

Waarden

Ik vind respect hebben heel belangrijk, en dit is dan ook de waarde die ik later aan mijn kleuters wil doorgeven.

Respect geven is respect krijgen.

Deze waarde is belangrijk in relaties omdat erop ‘gebouwd’ wordt. Een goede relatie begint met respect voor elkaar en elkaars keuzes.

Als respect ontbreekt zien we dingen als ruzie, geweld, misbruik.

Ik wil mijn kleuters later leren dat als je respect geeft, je het ook krijgt.

Kinderen zien, kinderen doen na.

In het filmpje zie je:

Een vader, die achteloos zijn blikje op de grond gooit. En daarachter de zoon, die net hetzelfde doet.

Een moeder, luid vloekend tegen de bestuurder van de auto naast haar. En op de achterbank de zoon, al even luid vloekend op de auto naast zich.

Een vader, die een werknemer discrimineert. En daarna …

Je kan je wel inbeelden hoe dit eindigt.

De boodschap is duidelijk: kinderen zien, kinderen doen na.

Daarom vind ik het enorm belangrijk dat je als leerkracht, ouder, opvoeder het goede voorbeeld geeft. Want zij zien jouw als hun voorbeeld.

Het volledige filmpje kan je hieronder bekijken.

                                   

Casus: huiswerk afschaffen?

Ik persoonlijk ben voor het afschaffen van huiswerk.

Sommige kinderen zijn met hun huiswerk klaar in 10 minuten, anderen doen er een uur over.

Uit onderzoek is gebleken dat slechts 15% van de 6-9 jarigen betere leerprestaties heeft door het maken van huiswerk, bij de oudere leerlingen ligt dit iets ouder, maar nog steeds niet veel. Bij de ouderen komt dit op 25%, maar wat dan met die 85% en 75% van de leerlingen die geen baat heeft bij het maken van huiswerk?

Ondanks de veelzeggende cijfers blijft het moeilijk huiswerk af te schaffen.

Zolang we het ons kunnen herinneren krijgen kinderen huiswerk mee. Je zou kunnen zeggen dat het erbij hoort.

Maar volgens mij kan het anders, en is het weldegelijk mogelijk om huiswerk af te schaffen. Hierbij is communicatie met de ouders heel belangrijk. Het gaat hier over hun kind, dus vind ik het belangrijk dat ook zij hierin betrokken worden. Op die manier kunnen ook zij andere oplossingen aanbrengen, vanuit het standpunt van de ouder.

Een oplossing bijvoorbeeld kan zijn -en hierbij sluit ik mij aan bij Marina Danckaerts- dat leerlingen het laatste uur van de dag de kans krijgen om op school hun taken/taak te maken. Op die manier is ook het probleem dat veel ouders hun kinderen niet kunnen helpen opgelost.

Als er dan toch huiswerk wordt gegeven vind ik dat dit op het niveau van het kind moet zijn. Dus met extra uitdagingen voor de kinderen die sneller zijn, en eenvoudigere, doch ook uitdagende oefeningen, voor kinderen die het iets moeilijker hebben.

Er bestaan al enkele scholen (voornamelijk methodescholen) zonder huiswerk, ik hoop dat dit zich in de toekomst ook naar de (katholieke) scholen uitbreidt.

Eindresultaat casus toegepast op het ethisch model.

Ikzelf ben voor het afschaffen van huiswerk, kinderen en zelfs sommige ouders ervaren het als een belemmering en slechts een minderheid heeft er betere leerprestaties door. Huiswerk kan een hulpmiddel zijn, maar dan moet het afgestemd worden op het kind zelf, pas dan is het effectief.

Kinderen moeten door huiswerk alleen maar langer stil zitten, ze zijn veel rustiger als ze gewoon thuis komen en aan niets meer moeten denken of doen voor school.

Het is ook goed om kinderen na school (waar ze de hele dag gezegd worden wat te doen) even vrij te laten, ze te laten doen waar ze zin in hebben.

Er zijn natuurlijk ook tegenstanders van het voorstel om huiswerk af te schaffen, en die zijn van mening dat huiswerk iets positief is en het als een hulpmiddel ervaren.

Iedereen moet zichzelf kunnen zijn en kunnen leren op zijn eigen niveau en tempo. Huiswerk is vaak heel algemeen, waardoor het ene kind er moeite mee heeft, terwijl het andere kind het te makkelijk vindt.

ik kan het standpunt van de tegenpartij echter ook wel begrijpen. Huiswerk is inderdaad een hulpmiddel, omdat het gebruikt wordt om de geziene leerstof te herhalen.

Om deze regeling in te kunnen voeren is er communicatie met de ouders nodig. Het gaat hier om hun kind, dus vind ik het belangrijk dat ook zij hierin betrokken worden. Op die manier kunnen zij, vanuit het standpunt van de ouder, ook andere oplossingen aanbrengen.

Een vraag die ik me eerder stelde is of de ouders wel voldoende zicht hebben op wat de voor- en nadelen zijn van huiswerk maken.

De mogelijkheden die ik heb opgesteld zijn: huiswerk volledig afschaffen, huiswerk maken op niveau van het kind en huiswerk laten maken in de klas.

Als het huiswerk volledig afgeschaft wordt, is het probleem van de ouders die hun kind(eren) niet kunnen helpen opgelost en hebben de kinderen minder stress.

Wanneer we huiswerk zouden geven dat afgestemd is op het niveau van het kind, zal het kind gemotiveerder zijn omdat het net die extra uitdaging of verduidelijking heeft.

Door de kinderen hun huiswerk te laten in de klas, bijvoorbeeld het laatste uurtje, kunnen ze vragen stellen aan de juf, op die manier is het probleem van de ouders die niet kunnen helpen opgelost. Je kan de kinderen beter opvolgen, nagaan of ze de leerstof volledig begrepen hebben en er is geen belemmering meer voor de buitenschoolse activiteiten.

Mijn voorkeur gaat naar huiswerk laten maken in de klas. Zo gaan de kinderen naar huis zonder dat zij na een hele dag school, nog langer moeten stil zitten door huiswerk.

Ik vind het belangrijk dat kinderen huiswerk op school kunnen maken. De leerkracht kan de vragen van de kinderen beantwoorden en op die manier krijgen ze de juiste informatie. Zo hebben ze de leerstof beter (en rapper) onder de knie.